Nebraska’da bir tahıl depolama devrimi 

1936 ile 1960 yılları arasında Cargill’in başkanlığını yapan yenilikçi bir işadamı olan John MacMillan Jr., şirketin ilk dönemlerinde yaşadığı tahıl sorunlarına yenilikçi bir ruhla yaklaştı. Bunun örneklerinden biri, normalden büyük depolama tankları nedeniyle “Büyük Kutu” lakabı verilen yaratıcı bir terminal tasarımına sahip Nebraska, Omaha’daki tahıl silosuydu.

Her şey 1930’da başladı. Tahıl talebi her zamankinden daha fazlaydı ve Cargill’in daha büyük miktarlarda tahılı depolaması gerekiyordu. Harici depolama fiyatlarının oldukça yüksek olması nedeniyle, John Jr. tamamen yeni bir altyapı oluşturmaya kararlıydı: Omaha’daki doğu – batı demiryolu üzerine stratejik bir şekilde yerleştirilmiş olan bir terminal içinde yer alan 5 milyon kilelik bir tahıl silosu.

Yalnızca 55 günde inşa edilen bu yapı, çığır açan bir yapıydı ve bir seferde bir görevi inanılmaz hızla gerçekleştiriyordu. Vagonların tamamı makine tarafından kaldırılıyor, yan çevriliyor ve dört dakika içinde boşaltılıyordu; böylece bir saatte 10 vagon tahıl ve bir günde yüzlerce vagon tahıl boşaltılabiliyordu.

“Çok mutlu olmuştuk. Bu, tüm engellere rağmen, en ekonomik tahıl silosu olmuştu.”
— John MacMillan, Jr., Cargill Başkanı

Alanı en üst seviyeye çıkarmak için, John Jr. terminalde her biri düz depolama alanında 1 milyon kile tahıl içeren (ve türünün ilk örneği olan) dört adet “Büyük Kutu” oluşturdu. Parçalar yerine yerleştirildikten sonra, Cargill tahılları sektörü değiştiren bir verimlilikle işleme, depolama ve taşıma imkanını elde etti.

Terminalin başarısının ardından, Cargill yedi yıl içinde Albany, Doğu St. Louis ve Memphis’te demiryolu kenarına stratejik bir şekilde yerleştirilmiş olan üç terminal daha inşa etti. Bu ağ Cargill’e ve müşterilerine tahıl depolama alanlarına benzersiz bir erişim imkanı ve daha fazla maliyet etkin bir oranla daha büyük miktarlardaki tahılın piyasalara taşınmasını sağladı.