วิวัฒนาการการจัดเก็บธัญพืชในรัฐเนแบรสกา

จอห์น แมคมิลลาน จูเนียร์ นักธุรกิจที่มีความคิดสร้างสรรค์ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานบริษัทคาร์กิลล์ตั้งแต่ปี 1936 ถึง 1960 รับมือกับความท้าทายเรื่องธัญพืชในช่วงแรกของบริษัทด้วยจิตวิญญาณแห่งความสร้างสรรค์ ตัวอย่างหนึ่งคือไซโลเก็บเมล็ดพันธุ์ในรัฐโอมาฮา รัฐเนแบรสกา รูปแบบไซโลที่สร้างสรรค์ชื่อ "Big Bin" ด้วยถังบรรจุขนาดมหึมา

ทุกอย่างเริ่มต้นในปี 1930 ความต้องการธัญพืชสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และคาร์กิลล์ต้องจัดเก็บและขนส่งผลผลิตปริมาณมากขึ้นกว่าเดิม เนื่องจากการจัดเก็บภายนอกมีราคาสูงกว่า จอห์น จูเนียร์ จึงแก้ปัญหาด้วยการสร้างโครงสร้างพื้นฐานชนิดใหม่: ไซโลเก็บเมล็ดพันธุ์ขนาด 5 ล้านบุชเชิลภายในสถานีเดียว ซึ่งตั้งอยู่ในทำเลที่เหมาะสมบนทางรถไฟตะวันออก-ตะวันตกในรัฐโอมาฮา

สิ่งก่อสร้างที่คิดค้นขึ้นใหม่นี้ใช้เวลาสร้างเพียง 55 วัน และทำงานหนึ่งรอบเสร็จในเวลาอันรวดเร็ว ตู้รถไฟทั้งคันจะถูกยกด้วยเครื่องจักร พลิกไปทางด้านข้าง และเทออกหมดในเวลาเพียงสี่นาทีเท่านั้น ในหนึ่งชั่วโมงสามารถถ่ายธัญพืชได้ 10 ตู้รถไฟ คิดเป็นหลายร้อยตู้ต่อวัน

“เรายินดีอย่างยิ่ง แน่นอนว่านี่เป็นไซโลเก็บเมล็ดพันธุ์ที่ประหยัดที่สุด”
— จอห์น แมคมิลลาน จูเนียร์ ประธานบริษัทคาร์กิลล์กล่าว

เพื่อใช้พื้นที่ให้ได้มากที่สุด จอห์น จูเนียร์ ติดตั้ง “Big Bin” สี่หลังที่สถานีนี้เป็นแห่งแรก โดยแต่ละหลังสามารถรองรับธัญพืชได้ถึง 1 ล้านบุชเชิล ภายในไซโลฐานเรียบ เมื่อติดตั้งแต่ละส่วนเข้าที่ คาร์กิลล์สามารถแปรรูป จัดเก็บ และขนส่งธัญพืชได้อย่างประสิทธิภาพในระดับที่พลิกโฉมหน้าของอุตสาหกรรม

หลังจากความสำเร็จของสถานีนี้ คาร์กิลล์สร้างสถานีอีกสามแห่งภายในเจ็ดปี โดยตั้งในทำเลที่เหมาะสมริมเส้นทางรถไฟในเมืองออลบานี อีสต์เซนต์หลุยส์ และเมืองเมมฟิส เครือข่ายนี้ส่งผลให้คาร์กิลล์และลูกค้าของบริษัทมีที่เก็บธัญพืชได้มากอย่างไม่เคยปรากฎมาก่อน ทำให้สามารถขนย้ายธัญพืชสู่ตลาดในปริมาณที่มากขึ้น และในอัตราต้นทุนต่อประสิทธิภาพที่สูงขึ้น