Het pakhuis waarmee alles begon
In 1865 begon de oprichter van Cargill zijn bedrijf met de aanschaf van één graanpakhuis. Zijn vermoeden over graan blijkt juist - de toekomst ziet er veelbelovend uit.
January 01, 2015
De Amerikaanse burgeroorlog was voorbij en het spoorwegennet breidde zich uit over de pas gekoloniseerde prairie, waardoor de Mississippi-vallei werd verbonden met de Pacifische kust. William Wallace (W.W.) Cargill wilde graag de nieuwe zakelijke grens over en verliet zijn ouderlijk huis in Janesville, Wisconsin, voor Conover, Iowa.
Al op jonge leeftijd toonde W.W. Cargill een sterke ondernemersgeest bij zijn zoektocht naar graan op de Amerikaanse prairies.
Tot het najaar van 1864 was Conover niets meer dan een uitgestrekt weiland met koeien. Toen het echter bekend werd dat de spoorwegen door het gebied zouden lopen, ontstond snel een dorp te midden van de landbouwgrond. Eén jaar later was Conover een snelgroeiende stad. Het telde meer dan 200 gebouwen, compleet met markten met verse landbouwproducten en 32 saloons.
W.W. werd de eigenaar van een graanpakhuis aan het einde van de McGregor & Western Railroad, waar hij graan verzamelde en opsloeg voor de handel. Twee jaar later kwamen zijn broers hem helpen. Ze bouwden een tweede pakhuis en houthandel in het dichtbijgelegen Lime Springs, Iowa.
Deze ontwikkelingen markeerden het begin van de strategische activiteiten die de Cargill-familie ontplooide op een nieuw gebied. In 1875 werd een hoofdkantoor gevestigd in La Crosse, een stadje in Wisconsin aan de Mississippi. Door deze locatie kwam W.W. in contact met meer boeren, wat leidde tot nieuwe leveranciersrelaties. Zowel de spoorwegen als de rivier werden hierbij gebruikt voor transport. Het bedrijf begon mensen ver weg en dichtbij te voorzien van voeding.